In deze aflevering van de Switched-On podcast schuift Kaj Gorgels aan. Bekend om zijn humor, typetjes en televisieoptredens, maar in dit gesprek laat hij zich van een andere kant zien. Wat volgt is een eerlijk, diepgaand en soms confronterend gesprek over hoe je als mens groeit buiten de gebaande paden. Over een jeugd waarin hij zich niet gezien voelde, een maatschappij die te veel pampert en jongeren die hunkeren naar richting, grip en mentale weerbaarheid.
School: een plek waar hij niet paste
Kaj omschrijft zijn schooltijd als een lange worsteling. “Ik kon niet stilzitten, had dyslexie, en leerde liever over het leven dan uit boeken.” Toch kreeg hij vooral te horen dat hij niet zou slagen met alleen maar grapjes. “Ze zagen niet dat ik juist iets in huis had.” Die ervaring vormt nu de kern van zijn kijk op het onderwijs: “Er wordt te weinig gekeken naar wie een kind ís. Alles moet in hetzelfde malletje passen.”
Volgens Kaj is het juist belangrijk dat jongeren leren hoe ze zichzelf leren kennen. “Laat kinderen ontdekken wat hun pad is. Geef ze tools om hun persoonlijke groei, zelfvertrouwen en mentale kracht te versterken. Niet alleen cijfers meten.”
De kracht van het verkeerde pad nemen
Als ondernemer en maker nam Kaj vaak de verkeerde afslag – en leerde daar juist het meeste van. “Vroeger zei ik op alles ja. Nu kies ik bewust. Focus en energie zijn leidend. Doe je iets half, dan groeit er niks.” Hij bouwt aan zijn bedrijven vanuit zijn kracht: zichtbaarheid en creativiteit. Maar laat het zware werk over aan mensen die daar beter in zijn. “Dat is persoonlijk leiderschap: weten wat je niet moet doen.”
Meer leren over persoonlijk leiderschap? Volg een Switched-On cursus!
Over jongeren, slachtofferschap en verantwoordelijkheid
Kaj windt er geen doekjes om: “Er ontstaat een generatie die vindt dat de wereld zich moet aanpassen aan hun pijn. Alles en iedereen is een trigger. Maar zo werkt het leven niet.” Wat jongeren volgens hem nodig hebben? “Meer relativeringsvermogen, meer stressbestendigheid. En minder de illusie dat de wereld om hen draait. Je moet leren omgaan met pijn, niet alles laten dempen.”
Zijn pleidooi is helder: in plaats van slachtofferschap omarmen, zouden jongeren moeten leren wat het is om echt verantwoordelijkheid te dragen. Dat is waar mentale weerbaarheid en omgaan met tegenslagen begint.
Ibiza als spiegel en het vaderschap als anker
Zijn verhuizing naar Ibiza bracht hem letterlijk dichter bij zichzelf. “In de lockdown merkte ik: ik wil niet in een hokje zitten. Ik heb natuur nodig, rust, routine.” Inmiddels leeft hij met zijn gezin in een zelfgekozen ritme, los van de dagelijkse drukte. En met een diepe verbondenheid met zijn zoon, die hem confronteert én vervult. “Dat kind, dat is mijn spiegel. Mijn brandstof.”
Wat jongeren écht zouden moeten leren
Wat hij mist in het onderwijs? Een vak over het leven. “Leer kinderen wie ze zijn. Hoe je met stress omgaat. Hoe je je eigen stem vindt. Hoe je niet verdwaalt in social media, maar je eigen kompas ontwikkelt.”
“De echte lessen? Die leerde ik buiten school. In Rotterdam, in Thailand, in het vaderschap. Dáár werd ik weerbaar. Dáár werd ik mezelf.”
Nieuwsgierig naar dit rauwe en eerlijke gesprek over mentale veerkracht, vaderschap, maatschappelijke weerbaarheid en wat de jeugd écht nodig heeft? Luister dan de hele aflevering van de Switched-On podcast. Het zal je raken – en misschien ook wakker schudden.
Meer blogs over de Switched-On Podcast lezen? Klik hier!
🎧 Luister de podcast nu op Spotify, Apple Podcasts of YouTube.
